நீ வருவதற்காக காத்திருந்த நேரத்தில்தான் பளிங்கு போல் அசையாதிருந்த தெப்பக்குளம் பார்க்க ஆரம்பித்தேன்.
தலைகீழாய் வரைந்து கொண்ட பிம்பங்களுடன் தண்ணீர் என் பார்வையை வாங்கிக் கொண்டது முற்றிலும்;
உன்னை எதிர்பார்ப்பதையே மறந்து விட்ட ஒரு கணத்தில் உன்னுடைய கைக்கல் பட்டு உடைந்தது கண்ணாடிக்குளம்.
நீ வந்திருக்க வேண்டாம் இப்போது.
5 thoughts on “கல்யாண்ஜி”
Comments are closed.
nice pl continu
Thanks Y. Continue reading.
kindly write in english
Nice one sir.. but tell me who is waiting for whom?
Read the poem once again. It is a not a metaphor. A simple, straight poetry.